-
1 zurückbeben
zurückbeben, reformidare, absol. od. vor etw., alqd, od. zu etc., m. folg. Infin.; auch verb. fugere et reformidare alqd (vgl. refugit animus eaque dicere reformidat, quae etc.).
1 zurückbeben
zurückbeben, reformidare, absol. od. vor etw., alqd, od. zu etc., m. folg. Infin.; auch verb. fugere et reformidare alqd (vgl. refugit animus eaque dicere reformidat, quae etc.).